Afgelopen september vertelde Laystary je over 5 klassiekers uit de feministische literatuur. Dus laten we hetzelfde doen met muziek door een paar nummers op te sommen die vrouwenrechten willen promoten. Elk op hun eigen manier, zijn de paar nummers hieronder inspirerend voor de dagen dat het voelt alsof de strijd voor gendergelijkheid verloren is en niemand ons begrijpt. Ken je die dagen dat je wordt verteld dat feministen bloedzuigers zijn die mannen willen castreren? (Lieg niet, ik weet zeker dat dit jou ook overkomt.) (Of ik ben alleen op de wereld, het is mogelijk.)
Het pionierslied
In 1964 zong Lesley Gore You don't own me (wat vertaald zou kunnen worden als Tu ne me possèdes pas of Je ne t'appartiens pas). Het wordt door velen beschouwd als een van de liedjes die de vrouwenbevrijdingsbeweging in de Verenigde Staten motiveerden, aangezien het een van de allereerste liedjes was waarin een vrouw om haar onafhankelijkheid vroeg. Lesley Gore benadrukt het feit dat ze niemands speelgoed is , dat ze er niet is om er mooi uit te zien en dat ze niet mag rotzooien met haar vrijheid. De woorden zijn van begin tot eind welsprekend. Extract:
"Je bezit mij niet, ik ben niet een van je vele speeltjes
Je bezit mij niet, vertel me niet dat ik niet naar andere jongens kan gaan
En vertel me niet wat ik moet doen
En vertel het me niet wat te zeggen
En alsjeblieft, als ik met je
uitga Laat me niet zien »
Zelfs vandaag de dag blijft You don't own me invloed uitoefenen op en wordt het door vrouwen gebruikt om hun rechten te verdedigen. Dit is hoe Lena Dunham, Kate Nash, Sia en vele andere vrouwelijke persoonlijkheden het zongen tijdens het afspelen om hen eraan te herinneren dat ze niet van iemand anders waren dan zijzelf.
Het nummer is geïnspireerd door feministische literatuur
Het is niet dat ik het feminisme ontdekte met Tori Amos, maar bijna. Toen ik een nieuwe tiener was, ontdekte ik deze zangeres die me onmiddellijk fascineerde (een fascinatie die soms zelfs van angst getint was voor de jonge pipou die ik was) en ik leerde over haar. Ik kon zien dat haar woorden versleuteld waren, dat ze een overvolle fantasie had, dat ze de verantwoordelijkheid nam voor haar lichaam, haar seksualiteit, en dat niets haar kracht echt aantastte, zelfs niet de tragedies die ze meemaakte. Ze rockt eigenlijk.
In Cornflake Girl zijn het niet zozeer de teksten als wel de inspiraties die de egalitaire in mij wakker schudden. Tori Amos las voor het eerst Possessing the Secret of Joy door Alice Walker (die bovendien een van mijn favoriete auteurs is, om me met een beetje liefde en bewondering te eindigen), een roman die het verhaal vertelt van verhaal van een jonge Afro-Amerikaanse vrouw die genitale verminking ondergaat. Ze was toen woedend te weten dat een vrouw haar eigen dochter lichamelijk pijn kon doen, waardoor ze zich meer in het algemeen wilde buigen over het thema van verraad tussen vrouwen.Het lied stelt dus de druivenmeisjes tegenover de cornflake-meisjes; de eerste, ruimdenkend, de tweede, gezwollen van vooroordelen. Het idee is dat druiven, net als in een doos met granen, moeilijker te vinden zijn (let op: je kunt "rozijnen" vervangen door "chocoladeschilfers").
https://www.youtube.com/watch?v=uXVjWTxvYVQ
Dus het is grappig, want voor mij is het juist het tegenovergestelde en ik vind het heel moeilijk om mensen te ontmoeten die echt bekrompen zijn. Deze bubbel waarin ik leef is fantastisch. Ik hou van.
Het zeer edgy nummer
Bikini Kill, opgericht in 1990, is een van de groepen die de Riot Grrrl-beweging inspireerde waar Lady Dylan je deze zomer over vertelde. Een punkgroep die antiseksistische teksten zong, ja, maar niet alleen: in de woorden van Bikini Kills vinden we ook een duidelijk protest tegen racisme, homofobie en allerlei vormen van discriminatie.
Rebel Grrrl is een van de bekendste nummers van de band: het is het verhaal van een meisje dat een ander bewondert vanwege de woede die ze uitspreekt en het gevoel van vrijheid dat van haar uitgaat. Je moet natuurlijk van punk houden, maar hey.
Het nummer dat je aanmoedigt om onafhankelijk te zijn wanneer je dat wilt
Toen ik jonger was, zou het nauwelijks bij me zijn opgekomen dat Destiny's Child een lied met feministische teksten kon doen. En toch promoot het lied dat ze speelden bij de film Charlie's Angels de onafhankelijkheid van vrouwen die ervoor hebben gekozen om alleen financieel van zichzelf afhankelijk te zijn. Voor degenen die het willen, tenminste, want feminist zijn is pro-choice zijn, nietwaar. Ieder leeft zoals ze wil, we dwingen niemand de hand en we kussen elkaar. Dat is tenminste hoe ik het zie.
Independent Woman lijkt een beetje op het liedje dat ik in mijn hoofd heb als een ober of serveerster verrast is dat ik een man uitnodig voor een restaurant. En serieus, het is zo pijnlijk dat ik het elke keer moeilijk vind om de betaalautomaat niet met mijn kont te laten scheten, en schreeuwend “Ik doe wat ik wil met mijn geld, het is 2021, oh! "
En jij, wat zijn de feministische liedjes die je het meest inspireren?
