Onze schoolpaden

Mademoisell's team vertelt je waarom ze in het tijdschrift ging werken! Iets om je te inspireren voor je eigen schoolcarrière!

Als je je voorstelt dat ik een lineaire cursus heb gevolgd en dat ik op een logische manier bij Mademoisell ben aangekomen, zul je met ernstige teleurstellingen te maken krijgen.

Dus bereid je voor op een cursus met veel avonturen, waarvan de absurditeit misschien op zijn minst tot gevolg zal hebben dat je laat zien dat, wat je doelen ook zijn, er een manier is om ze te bereiken .

En dit, zelfs als u nog niet weet welke baan u wilt doen; Ik kom daar nog op terug.

Van een "atypische" opleiding tot een talenschool

Ik slaagde en behaalde een bac S (SVT-specialiteit) toen ik net mijn 15e verjaardag had gevierd. Dus ik spreek over het algemeen van een "atypische" opleiding, meld dat ik 3 lessen heb overgeslagen.

Ik heb niets te klagen, ik had over het algemeen uitstekende resultaten en de nieuwsgierigheid om interesse te tonen in wat ik in de klas studeerde .

Eigenlijk was school een echte beproeving en ik worstelde veel op mijn eigen manier.

Ik werd van de middelbare school gezet, ik had een periode van schoolfobie, kortom, ik wist niet zeker of de academische wereld zo goed bij me zou passen.

Ik ging er toch heen, want vanaf het derde leerjaar wist ik dat ik leraar Spaans wilde worden op de middelbare en middelbare school.

Om te weten waar ik heen moest, zocht ik advies van leraren en vroeg ik mezelf om het af te maken.

Mij ​​was verteld over de cursussen LEA (Applied Foreign Languages) en LLCE (Language, Literature, Foreign or Regional Civilization), ik koos voor de tweede.

Aangezien er veel instellingen zijn die deze cursus aanbieden, vertrouwde ik opnieuw op het advies van een leraar en maakte ik de universiteit van Avignon mijn eerste keuze, zonder echt te weten wat ik daar kon verwachten. .

Het was prachtig ❤️

Ik werd zonder problemen opgenomen, ondanks mijn nogal catastrofale cijfers in Terminale, een periode waarin ik zes maanden niet naar de les ging.

Het werd niet gewonnen, maar ik had goede waardering en uitstekende resultaten in het Spaans . Zelfs als ik in S was, denk ik dat het telde.

Mijn eerste jaren bij Spaanse LLCER

In het begin was ik teleurgesteld dat de lessen nog steeds vrij algemeen waren , en niet zo specifiek als ik had gehoopt.

In de promo waren er veel mensen die er "toevallig" of "standaard" waren, velen spraken nog geen vloeiend Spaans ...

Kortom, het was heel dicht bij de middelbare school.

Dus begon ik buiten de les te leren, me te verdiepen, mezelf maximaal te cultiveren .

Na verloop van tijd werden de onderwerpen die tijdens de les aan bod kwamen steeds specifieker, en ik vond het meer gespecialiseerde onderwijs dat ik zocht. De banken van mijn klas zijn leeggelopen van degenen die er niet door hartstocht waren.

Ook al had ik veel moeite met het werken met de mensen met wie ik studeerde, we boekten meer vooruitgang dan in het begin.

Het docententeam, een ongelooflijke aanwinst op de universiteit

Ik had een FOR-MI-DABLE- onderwijsteam, ongelooflijke opvoeders, met het verlangen om over te brengen en gekke passie.

Ik zat op een universiteit op menselijke schaal, die volledig overeenkwam met mijn werkwijze, en in een heel kleine promotie.

De docenten kenden ons echt individueel. Hierdoor kon ik het einde van mijn rijbewijs bereiken, ondanks 5 maanden ziekenhuisopname en ultra-strikte dagelijkse medische controle toen ik wegging.

Nou, ik heb het cijfer een keer herhaald, maar probeerde het te ervaren als een kans om meer te leren . Zelfs als het een leugen zou zijn om te zeggen dat het in mijn ogen geen mislukking is.

Hoe dan ook, ik wist waarom ik daar was . Dat heeft me geholpen om in het reine te komen met de minder coole momenten van mijn training.

Ik hield van. Ik was gepassioneerd, alles interesseerde me, ik wilde constant meer weten . Ik heb gelezen, films gezien, seminars bijgewoond, tentoonstellingen bezocht, naar podcasts geluisterd, toneelstukken opgevoerd en toen gereisd wanneer ik de kans had.

Ik heb zelfs lessen gegeven in plaats daarvan en met de hulp van mijn leraren. Elke presentatie was voor mij een gelegenheid om zoveel mogelijk te leren over een nieuw onderwerp, en mijn passie ook al was het maar een klein beetje over te brengen op de andere studenten.

Kortom, ik was grondig, en studies zijn mijn passie.

Het was zelfs mijn favoriet van het jaar 2018!

Investeren naast mijn Spaanse licentie, mijn oplossing om van mijn studie te genieten

Het blijkt dat mijn grote probleem tijdens mijn schooltijd verveling was . En hoe stimulerend mijn omgeving ook is, de sacripan heeft de neiging terug te komen en in alle gebreken te kruipen die op hun pad komen.

Koppel dat aan het feit dat ik niet leeg kan blijven, en je zult ontdekken waar ik 4 jaar blij mee ben: de studentenverenigingen.

Ik raakte betrokken bij mijn L1 (eerste jaar van licentie) in veel verenigingen en op alle niveaus: van verkoop voor een BDE-avond tot vergaderingen om de materiële en morele goederen van studenten in de ministeries.

Ik sprak over deze verlovingservaring in deze podcast (ik was een BABY ?)

Hier heb ik de meeste mensen ontmoet, en hier heb ik het meeste geleerd . Ik heb in alles geploeterd en vaardigheden onder de knie gehad waarvan ik zonder dit nooit had gehoord.

Ik heb mensen ontmoet die een cruciale rol hebben gespeeld in mijn leven en in mijn constructie, die ik nooit bij toeval zou zijn tegengekomen .

Daarnaast had ik een studentenbaan binnen mijn instelling: ik werkte in de begeleidingsdienst waar ik studenten, middelbare scholieren en alle andere personen die informatie nodig hadden, verwelkomde en verwees. en advies.

Het was erg leerzaam om te begrijpen hoe het hoger onderwijs in Frankrijk en elders werkt.

Hoe ik "de meisjes van Mademoisell" ontmoette dankzij de studentenvereniging

C’est grâce à l’associatif que j’ai rencontré Clémence Bodoc, rédactrice en chef de mademoisell.

J’ai monté un événement au sein de l’université, promouvant l’égalité et la tolérance. Comme j’organisais cela seule, je me suis dit que j’allais en profiter pour kiffer, et j’ai décidé d’inviter mademoisell, que je suivais assidûment, à y participer.

Long story short : j’ai dû insister pas mal pour réussir à faire en sorte que quelqu’un vienne, mais j’ai fini par réussir à convaincre Clémence, que j’ai donc accueillie deux jours à Avignon. C’est à cette occasion que nous avons réellement discuté.

Ça a été un immense coup de cœur !

Elle m’a dit que ce serait cool que je vienne faire un stage chez mad à l’occasion, j’ai gardé l’info en tête et je l’ai laissée maturer.

Entre temps nous nous sommes recroisées, puis j’ai fini par me décider, et faire un mois de stage à la rédac. Ça s’est ultra bien passé, elle et Fab m’ont proposé de venir travailler chez mad.

Et… j’ai dit non.

Meilleure manière d’avoir un taf chez mad, n’est-ce pas ?

J’ai continué à écrire pour mademoisell pour mon propre plaisir tout en continuant mes études (littéralement, parce que j’écrivais en cours) (ne faites pas ça).

Je voulais finir mon cursus avant d’envisager cette option. Je m’étais en plus découvert une passion pour la recherche, et j’avais à présent envie éventuellement d’aller jusqu’au doctorat.

Et puis à force d’y penser, je me suis dit que j’étais en 3ème année de licence avec des chances honnêtes de la valider, que j’étais jeune, et que si je voulais reprendre les études plus tard, même dans 5 ans, j’aurais un âge raisonnable comparé à mes futur·es camarades de promo.

Et puis 19 ans, c’est un super âge pour tout plaquer et tenter des trucs, même à l’autre bout de la France, même si ça fait peur, surtout si ça fait pas partie du plan.

J’ai donc fini par rappeler Clem, échangé avec elle et Fab, et je suis revenue pour 3 mois de stage, profitant de mon statut étudiant, tout en sachant que le stage déboucherait fort probablement sur un C.D.I.

- Tu veux bosser ici ?
- Non merci bisous ciao.
- …
- Mdr mais non c’était une blague.
- Ptdr t’es con !

Et bim, badaboum, 3 mois plus tard, je signais un C.D.I. chez mad ?.

J’ai su entre temps que j’avais obtenu ma licence, donc j’ai pu rester à Paris avec l’esprit tranquille.

« C’est quoi exactement, ton taf, chez mademoisell ? »

Bon, à présent, il s’agit de définir ce que je fais chez mad, comment j’en suis arrivée à ces missions, qui sont bien entendu tout à fait en lien direct avec les études que j’ai faites.

Quand je suis arrivée, je suis rentrée au sein de la rédaction, dans le pôle actu/société/témoignages.

J’étais également là pour soutenir Clémence, rédac cheffe, au quotidien.

- Ah mdr t’es vraiment venue en fait !

Accessoirement, j’aidais régulièrement aux relectures « zéro fautes » des articles, rapport que tout de même j’ai fait des études de langue, et donc de grammaire (ok c’était la grammaire espagnole, mais bon).

J’ai très clairement passé un deal avec Clémence sur ce que j’avais envie de retirer de cette expérience.

Je voulais - je veux - absolument apprendre, le plus possible, dans le plus de domaines possibles. Je sais que je ne resterai pas ici éternellement, alors autant m’y enrichir vraiment !

De fait, j’ai assez vite pris d’autres missions. Je suis notamment responsable du référencement web (SEO, pour les intimes), qui permet à mademoisell d’arriver le plus haut possible dans les suggestions de Google.

Un concours de circonstances provoqué mon passage, initialement temporaire, à la régie commerciale de mademoisell.

Je m’occupais là-bas de l’opérationnel, c’est-à-dire que je faisais en sorte que tous les partenariats que nous avions mis en place se déroulent correctement.

OUI BIEN SÛR CE PARCOURS EST TOUJOURS LOGIQUE ET LINÉAIRE ???

La seule mission que j’ai gardée de la rédaction était le SEO, même si je continuais à écrire quand j’avais quelques minutes, parce que j’aime ça.

Mon envie de faire le plus de trucs différents possibles chez mademoisell

Bim, nouveau concours de circonstances, et quelques mois plus tard, me voilà en charge des partenariats dans le milieu de la littérature, notamment.

Je m’occupe à présent de démarcher des maisons d’édition, pour trouver de chouettes livres dont te parler et au passage financer mademoisell (et Rockie !).

En plus de cela, je produis la plupart du temps moi-même les contenus que je vends, ce qui me permet d’avoir un pied à la régie, et d’en garder un à la rédaction.

Tu as dû comprendre en lisant les précédentes lignes, je n’aime pas me cantonner à une seule mission. Si celle-ci occupe le gros de mes journées de travail, lorsque je peux filer un coup de main ailleurs, je le fais.

Je continue donc à écrire, suis toujours responsable du SEO, et si j’ai le temps de relire et corriger un article je m’en fais une joie.

Grâce à Louise et Doro, j’ai aussi appris à mixer pour les Grosses Teufs mademoisell ! Une nouvelle expérience incroyable et incroyablement impromptue, aussi.

Et c’est stylé

Et la suite, chez mademoisell ?

Je serais incapable d’avoir juste des fonctions limitées sur une longue durée. J’ai besoin de changement. Alors, forcément, j’ai envie de découvrir d’autres aspects de la boîte.

Je sais que quand je maîtriserai ce que je fais actuellement, quand j’aurais un peu fait le tour, j’aurai besoin de renouveau.

J’espère poursuivre cet apprentissage perpétuel et tenter de nouvelles choses au sein de mademoisell encore quelques temps. J’espère pouvoir m’y former, et apporter aussi tout ce que j’ai à donner.

J’espère transmettre mon savoir et les compétences que j’acquiers à celles qui prendront la suite.

Mon objectif est toujours d’être chercheuse à l’université, et je crève d’envie de reprendre mes études là où je les ai laissées. En même temps, je sais que peut-être d’autres opportunités et d’autres passions se présenteront à moi.

Ma conclusion, c’est que je ne suis pas « arrivée » chez mademoisell : mon parcours est loin d’être fini.

En toute honnêteté, ça n’a même jamais été vraiment un objectif, plus une succession d’heureux hasards et d’opportunités saisies. mademoisell sera une étape de mon parcours, qui je l’espère me mènera loin. La suite, on verra bien !

Populaire Berichten